vrijdag 26 september 2008

WhatzzUp!

Het is alweer zo lang geleden dat ik nog eens gepost heb! Amai! Maar eigenlijk is er niet zoveel gebeurd.
Vorige zaterdag was het Zunains (de sitar-leraar) concert dus ben ik daar natuurlijk naar gaan kijken. Ik had school van 8.50 tot 9.40. Echt de moeite waard om te gaan . En Zunains concert was pas om 4.00 in de namiddag. Maar ik had geen zin om naar huis te gaan en ben dus maar in het stad gebleven. Eerst zijn we om 10.00 's morgens naar een hindi-film gaan kijken. Rock On was de naam en hij was echt geweldig. Ik verstond natuurlijk niet veel maar de liedjes zijn zo goed! En hoewel ik het niet verstond moest ik bijna wenen als 1 van de bandleden gaat sterven. (Henglish ; Hindi gemengt met Engelse doet het)
De film duurde zo'n 3 uur en daarna ben ik met Nandini en Nachiket naar de Indische versie van een 'bruin cafe' geweest. Echt niet te doen! Van buiten zag het er heel dubieus uit maar vanbinnen was het best proper. Ik heb geen kakkerlakken of iets dergelijks gezien en bovendien was het er waanzinnig goedkoop. Voor 250 ml vodka betaalde je 100 roepies. Dat is nog geen 1,50 euro ! Het was echt plezant, vooral omdat Nachiket (dat is een jongensnaam, moest je het jezelf afvragen) bij het kleinste beetje alcohol al zat was. Ik en Nandini (meisje) konden er beter tegen! Daarna hebben we nog wat gegeten en was het al tijd voor het concert. Dat was trouwens geweldig. Zo mooi! Ik hoop dat ik ooit zo goed word. Ik denk niet dat het mogelijk is maar in de buurt komen is al genoeg. Wauw!
Na al die pret moest ik 's avonds gaan eten met mijn volgend gastgezin. Ale, het eten zelf was ook wel plezant aangezien het superlekker was. Maar de mensen... Ze zagen er wel vriendelijk uit. Ze zijn zo rond de 60 denk ik maar erg veel gepraat heb ik niet met hen dus veel weet ik niet. Haar zoon trouwt in december. Dus voor kerstmis zit ik terug in dit gezin (goed want kerstmis thuis is altijd zo plezant en hier heb ik Lucy!). Hoewel de mensen vriendelijk waren hadden ze slecht nieuws. Ze werken beide van 8 of 9 uur 's morgens tot mistens 8 uur 's avonds. Wat moet ik doen al die tijd!? Het is een groot dilemma waar ik in het begin erg mee in zat maar nu, tja, het is nog enkele weken weg en wie weet valt het best nog mee. Of wie weet komt er weer iets tussen, oals al zo vaak dit jaar! Het is best unfair dat ze een gastgezin zijn. Het is duidelijk dat ze niet erg gemotiveerd zijn en er geen tijd voor hebben. Ik heb de indruk dat Pilloo het alleen maar doet omdat zij hoofd van AFS is en dus niet anders kan! Zeker niet sinds dit het eerste jaar is dat er echt studenten geplaatst worden in Bombay. Maar ik probeer het en als het niet meevalt dan kan ik altijd nog een andere oplossing zoeken voor na kerstmis.
Ik zal verhuizen rond Delphines verjaardig. Ze komen terug uit de USA op 20 oktober, de dag dat mijn examens eindigen en dan gingen ze bellen om iets af te spreken. Ik zal daar dan blijven tot 5 december en op 5 januari ga ik terug. Maar zoals ik al zei, datums betekenen hier niet zoveel. We zien wel.

Mijn examens hier beginnen trouwens bijna! En ik heb beslist dat ik ze mee ga doen, hoewel ik toch nog twijfel of ik het eerste mee ga doen of niet. Het is echt geen plezant vak. Foundation Course. Dat klinkt toch gewoon al onplezant? Bovendien vond ik het nooit leuk genoeg om het handboek te kopen dus zou ik dat speciaal voor het examen moeten doen. De dag erna heb ik Communication Skills oftewel Engels. Naart schijnt moeten we daarvoor een essay schrijven over een onderwerp dat zij je geeft. Als het onderwerp meezit dan maak ik daarvoor wel kans. Veel Indiers zijn niet zo goed in spelling en bij mij gaat dat wel. Enkele dagen later heb ik Frans. Allemaal grammair, niet te doen! En ook twee hoofdstukken van een boekje wat nu niet zo moeilijk is (hoop ik). Ongeveer een week na dit examen heb ik Ancient Indian Culture. Dat wordt het moeilijkste examen van alles aangezien ik totaal geen achtergrond heb. Maar echt niks! Sommige onderwerpen zijn interessant, de vedas en hun filosofie en epics enzo. Maar andere zoals stone age en archeologische dingen zijn niet echt mijn ding. Dat wordt dus hard studeren! Direct de dag erna heb ik sociologie, wat een tamelijk grote brok is en twee dagen later antropologie, ook wel veel.

En daarna!! Eens jullie schooljaar goed en wel begonnen is. Misschien komen de eerste testjes er al wel aan, het ik VAKANTIE!!! Joepie! Eindelijk! Ik ben zo moe dat ik wel twee dagen aan een stuk zou kunnen slapen! Maar dat gaat hier niet, tenzij je middagdutjes doet. We gaan vaak weg 's avonds, wat meestal wel leuk is en thuis eten we toch ook heel laat. Woensdagavond bijvoorbeeld waren we van plan naar een toneel te gaan. We waren al bijna een uur onderweg ernaartoe wanneer Natasha belde dat de tickets al uitverkocht waren. We zijn dan een vriend van de familie gaan bezoeken die in het ziekenhuis ligt en daarna gaan eten. Pas om half 2 waren we thuis!! En ik moest de volgende morgen om 6 uur opstaan. Zo is het hier vaak. Nogal logisch dat ik dan moe ben!
Aargh! Alweer bijna 11 uur. Ik moet gaan slapen!

De hele avond ben ik aan het lezen geweest in de Mahabharata, 1 van de 2 grote epics hier in India. De andere is de Ramayana. Ik moest het wel lezen wil ik iets verstaan van epics. Bovendien is het fantastische lectuur. Het origineel is bijzonder oud en in gedicht-vorm maar de versie die ik aan het lezen ben is gewoon proza. Maar serieus, het is een aanrader voor iedereen!! Natuurlijk is het bijzonder ingewikkeld met al de verschillende namen en alle goden en alle symboliek. En het aantal kinderen! Op een gegeven moment gaat het verhaal over 2 broers, beide prinsen. De oudste is blind en dus ongeschikt om te regeren maar de jongere voldoet in alle opzichten dus wordt hij koning. Om zijn vaardigheden in de strijdkunst te tonen gaat hij mee vechten en hij maakt vele overwinningen. Deze geeft hij, nobel als hij is allemaal weg aan zijn moeder en oom. Maar de strijd heeft zo'n indruk gemaakt op de koning dat hij zich terugtrekt in de bergen met zijn 2 vrouwen. Om het kort te houden wordt hij vervloekt door iemand waardoor hij, zo gauw hij iemand passioneel omhelsd zal sterven en kort daarna zal ook de persoon die hij omhelsde sterven. Gelukkig heeft zijn eerste vrouw ooit een mantra gekregen van een wijze man (dat is een heel ander verhaal) en met die mantra kan zij een god aanroepen die ze verkiest en hem vragen om een kind. Uiteindelijk krijgt hij vijf zonen en sterft hij omdat hij, verblindt door begeerte toch een van zijn vrouwen omhelsd. De blinde broer wordt dan koning en ook zijn vrouw heeft ooit een mantra verkregen van een wijze die haar 100 zonen belooft. -Dit is het ongelooflijke deel- Ze gebruikt de mantra en wordt zwanger maar ze blijft zwanger voor 2 jaar. Dan is ze het een beetje moe en slaat ze op haar buik zodat er 'iets' geboren wordt. Het wordt beschreven als een bloederige klomp vlees. De wijze man komt en snijd deze klomp in 101 stukjes ten grote van een duim en stopt ze dan in potten ghee (een soort van vloeibare suiker). 100 zonen, zoals belooft en 1 dochter omdat de vrouw dit verlangt. Voor nog 2 jaar moeten ze in deze kruiken blijven tot de kruiken met als eieren openbarsten.

Maar goed, hoe het afloopt is voor een andere keer! Ik ben moe en ik moet mijn T-shirt nog wassen!

XX
Eugenie

donderdag 18 september 2008

dinsdag 16 september 2008

Goed nieuws!

Ik ga eindelijk mijn gastmoeder van dit jaar ontmoeten! Alsof dat geen verrassing is na twee en halve maand van stilte! Aan de telefoon (jaja, we hebben zeker 60 seconden gebeld) klonk ze best vriendelijk en zaterdag zijn we uitgenodigd voor diner bij haar thuis. Dan kan ik ineens proeven of ik het eten daar lekker vind!!
Op 20 oktober komt ze terug uit de US en dan ga ik daarnaartoe en een maandje later sta ik weer op de stoep bij deze familie. Of dat is nu toch zowat wat er gezegd wordt. We zullen wel zien hoe het uitdraait. Dat brengt nog wat spanning in mijn leven. School is echt saai. Zeker na mijn supertoffe vakantie. Het is vreemd hoe de leerstof totaal niet boeiend is! Maar dat ligt dan waarschijnlijk ook een beetje aan de lesmethode. Gewoon een uur staan dicteren bevordert mijn leer-lust niet echt of de leerlingen een uur laten debateren over onderwerpen waarop geen antwoord te vinden is, is ook best vervelend. Enkel de les Ancient Indian Culture wordt goed gegeven maar dat is maar 1 les. En er is geen kans dat ik door dat examen graak. Veel te veel hindi-termen en plaatsen in India die ik niet ken.
Genoeg gezaagd!! Vandaag heeft mijn sitarleraar me tijdens de les leuk meegedeelt dat hij onze volgende les zal filmen en op zijn website gaat plaatsen!! Eerst speel ik mee in een film in Kerala en nu word ik geplaatst op de website van een superbekende sitarspeler hier in India! Hij heeft trouwens ook al laten vallen dat hij wel eens graag in belgie een concert zou geven. Hij heeft een student in Australie die aan het proberen is hem daar te krijgen. Ik zou het wel een eer vinden om voor hem een concert in Belgie te regelen hoor. Maar hoe kan ik dat nu mogelijk realiseren?? Ach ja, misschien als ik ooit binnengraak in het Lemmens. Zorgen voor later!

Ik zal binnenkort nog wel wat foto's posten, ik heb nu niet zo veel tijd. Ik heb nog wel een mededeling voor Charlotte! Ik ben zondagavond nog naar de afsluitceremonie van de Ganeesh pudja gaan kijken en heb de beelden terug in de zee geduwd zien worden. Het was echt de moeite waard om te zien! Lucia heeft er foto's van. Het was een bijzonder zicht om al die roze olifanten weg te zien drijven!

Groetjes!
Eugenie

zaterdag 6 september 2008

Enkele foto's

Hier ben ik met mijn sitar! Ik las juist in Kato haar mailtje dat ze niet goed weet hoe het eruit ziet dus hier kan je het zien!! Het is mijn eigen sitar en ik zit in de typische sitarhouding. Ik was mijn kunsten aan het tonen tijdens de Lakshmi Pudja bij mijn eerste gastgezin thuis. Normaal gezien speel ik niet met jeans want dat vindt de leraar niet goed!
Naast mij zit Celine, de AFSstudent uit Wallonie. Ze is wel al 23. Achter dat oranje gordijntje was mijn bed!

En nu enkele Hampi foto's. Daar zijn we gisteren naartoe geweest. Het zijn er niet veel maar ik heb niet veel tijd. Charlotte en haar vrienden willen gaan winkelen. Ze gaan vanavond bloemkool maken voor de Indiers hier. Ik ben eens benieuwd.

Een foto voor een supergroot ganeesha standbeeld. Herken je mij nog?? Het indisch leventje bekomt me goed!! Van links naar rechts : Charlotte, ik, Seidi, Els en Charlotte.
Mooie tempel he!
Dit vond ik de allermooiste plaats in heel Hampi. We zijn er gaan pootje baden. We mochten niet zwemmen van de 'locals' die er de was zaten te doen omdat er een groot beest in zou zitten.
Rijdend op mijn eerste olifant!! Hij was dan wel van steen maar soit. De echte komt nog wel!

Ziezo, hier zijn enkele fotootjes, als ik terug thuis ben volgen er meer!
XX