Hallo allemaal!!
De vakantie hier gaat veel te snel!! Ik vind het niet grappig meer. Over exact 13 dagen kom ik terug naar huis. Maar we beleven hier elke dag echt ten volle!! Ik kan mij de laatste keer niet meer herinneren dat ik voor 2 of 3 uur 's nachts ben gaan slapen en na 8 of 9 uur ben opgestaan. Maar het is het allemaal waard! Op vrijdag en zaterdagavond zijn we uitgegaan. Op zaterdag tijdens de dag verveelde ik mij zo dat ik eerst met 1 van mijn vrienden ben uitgegaan en achteraf ben uitgegaan met 1 van Natasha's kennissen van de huwelijks-website. Hij had een paar vrienden bij, 1 uit de US en 1 uit Australie en Natasha was er natuurlijk ook. Achteraf, rond 3 uur 's nachts werden we braafjes bij ons thuis afgezet met een escorte van 8 kerels, ik vraag me af wat de security daar van dacht! Hihi, die uit de US was ladderzat en kon naart schijnt achteraf zijn huis niet meer vinden. Het was anders wel een toffe kerel.
De dag erna gingen we naar Pavan's film-shoot. Pavan is een vriend van de familie en een Bollywood-acteur en hij had ons uitgenodigd om te komen kijken naar 1 van zijn shoots. Man, saai dat dat was!! Ale, ik had er nog wel plezier in maar ocharme Pavan! Het was zo'n 40 graden en wij stonden in de volle zon en droeg een hemd met een trui en altijd maar opnieuw hetzelfde stukje doen. Telkens als hij moest beginnen dansen was het 'cut'. Grappig! Achteraf ben ik met Natasha, Lucy en anderen die we daar hadden ontmoet uitgeweest en dat was perfect geweest moesten we niet in een sportsbar gezeten hebben terwijl er een cricket-match bezig was! Zelfs na een jaar is cricket nog altijd mijn ding niet.
Op maandag ging ik met Natasha in bandra winkelen en hebben we daar de hele avond aan de zee rondgewandeld terwijl we aan het wachten waren op Lucy. We waren weer niet voor 2 uur 's nachts thuis. En de volgende ochtend moesten we om 8 uur op om naar Essel World te gaan, een amusement park een beetje zoals bobbyaanland. Het was natuurlijk, zoals elke dag in Bombay veel te heet wat al snel opgelost werd door watergevechten en door een plein met een DJ waar je kon dansen in de 'regen'. Achteraf ben ik op iemands brommer van Borivali tot Haji Ali gereden in een half uur. En dat zegt jullie misschien niks maar het zijn de twee uiterste punten van Bombay en in een half uur!! Zo snel doet de trein er zelfs niet over. En maar slalommen tussen al het verkeer. En dan, achteraf met een poeslief gezichtje vragen of ik bang was. In feite was het best leuk. Het ging echt SNEL!! Maar op een brommer rijden in Bombay is zowat het gevaarlijkste dat je kan doen. En natuurlijk gaat dat zonder helm of niks. Oh ja, ben nog 1 klein detail vergeten. In Essel World was er een schaatsbaan en geen enkele van de Indiers had ooit geschaatst dus wij daar naartoe. En Eric, 1 van de jongens daagde mij uit om tegen hem te racen. Dus ik zei ja, ik was daar vroeger toch redelijk goed in. Nu dit ijs is geen glad ijs zoals thuis en op plaatsen was dat half gesmolten zodat er goten in waren. Ik was natuurlijk aan het winnen maar ik ging ook wel heel snel en ik blijf steken in 1 van die gootjes en ging patat onderuit! Achteraf heb ik de beloning van de beste val gekregen omdat ik zover over het ijs bleef schuiven en plat op mijn rug ging. Stom genoeg probeerde ik me af te remmen met mijn handen waardoor de palm van mijn rechterhand nu helemaal open ligt. Zo typisch! Het ziet er niet uit!

Wauw, ik had net lunch voor ontbijt en de foto's zijn nog altijd niet opgeladen. Dit duurt echt te lang!!

Aah, hier zijn ze, het zijn er niet veel maar ik moet vertrekken!
X
Yogesh, Siddhart, Trevor, Eric, Lucy, Natasha and me!
Eric, Yogesh, Lucy and Bianca.

Siddhart & ik

Trevor & Natasha

Bianca & Eric.

Punten!

Ik kreeg vandaag mijn punten in school. En .... ik ben van alles geslaagd!! Hoe cool is dat?? Mijn eerste jaar in de universiteit ben ik doorgeraakt zonder herexamens!! Mijn hoogste score is 83 procent van Frans en van Engels had ik 60%!! Belgisch gezien niet echt vet maar als je denkt dat de grens om erdoor te zijn hier maar 35 % is dan heb ik dat toch wel goed gedaan! Socio en Anthro is deze keer beter dan de vorige keer en Ancient Indian culture is hetzelfde. Dat vind ik wel wat spijtig. Ik dacht dat ik het examen deze keer veel beter had gedaan dan het eerste examen! Ik had het gevoel dat ik alles wist!
Ik ben wel verdrietig dat ze mijn IDkaart hebben afgepakt :( . Ik wou die bijhouden als aandenken! Nu heb ik alleen het lint nog.
Ik ben gisteren trouwens naar de bungalow van een van mijn vrienden geweest en het was daar geweldig! Het was vlak aan de zee, je moest de achterdeur uit en je stond op het strand. Die indiers zijn wel zo bang van water dat ik niet te dicht mocht komen want er was drijfzand. Tsss! Maar het was nog steeds plezant. Ik heb eindelijk door hoe poker in elkaar steekt en ik won zelfs een paar keer! Mijn geluk duurde niet lang want op het einde was ik zo blut als iets maar het was echt leuk. Ik ga hen zo hard missen! Ik denk er ook over na om woensdag hier thuis voor hen een feestje te geven maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is. Het hangt ervanaf in wat voor bui Mom is. En wat haar horoscoop voor die dag zegt. Ik wil het er eerst met Natasha over hebben maar die heb ik sinds eergisteren avond niet meer gezien. Gisteren vertrok ik naar het strand voor ze haar kamer uitkwam en dan 's avonds belde ik om te zien of ze iets wou doen maar toen ging ze juist vertrekken om 1 van haar Shadi.com mannen te ontmoeten en vanochtend moest ik dan mijn punten gaan halen dus konden we niet praten en nu is ze weg, audities gaan doen.
Maar goed, ik ga niets doen! Ik ben kapot!! Heelder dagen buitenshuis zijn en vroeg opstaan en vandaag heb ik ook 4 uur in het postkantoor moeten wachten omdat ik dingen naar huis wou opsturen. Oh ja, ik heb dus dingen naar huis opgestuurd. Een 15tal kilo. De prijs viel goed mee omdat we het 'foreign postkantoor' ontdekten! Het officiele postkantoor zendt niet naar Belgie en koerier is veel te duur maar dit was wel oke. Ik weet niet waarom Belgie zo'n lastige bestemming is. Naar Italie sturen is bijna twee keer zo goedkoop! Maar nu komt dat dus zogezegd binnen 10 a 14 dagen aan. Kijk er naar uit! Maar open het niet, tenzij het nat is geworden ofzo. Wat erin zit is voor mezelf en mijn vrienden maar toch, het zou de pret vergallen moesten jullie al zien wat voor soort souvenirs ik allemaal meebreng!

Toedeloe!
X

prettig paasfeest

Hoi iedereen!

Het spijt me echt van de verwaarloozing. Het was niet de bedoeling om zo lang niets meer van me te laten horen maar het internet hier maakt het met moeilijk! Het viel net weer uit. Ik heb het de voorbije weken echt ongelooflijk druk gehad! Elke dag hebben we wel iets te doen en het is echt gek om rond te gaan op zoek naar souvernirs voor iedereen. Het is zo moeilijk om dingen te vinden die jullie misschien mooi vinden! En dan zijn er natuurlijk ook nog de uitjes met de vrienden die ik over een maand nooit meer ga zien en met de familie... .
Een paar dagen geleden heeft Mihir me zijn gitaar geleend en nu ben ik volop bezig een lied te schrijven over dit jaar om op ons afscheidsfeest te spelen. Indiers zijn gek op muziek en vinden toch alles goed wat je doet dus zo moeilijk is het niet. Het is wel vreemd om terug een gitaar vast te hebben na zo'n lange tijd!! En wat voor gitaar! Volgens mij is ze zelfs niet gemaakt uit hout maar uit plastiek! Ik moet mezelf er aan herinneren ook nog sitar te oefenen, wat wel wat tegen steekt sinds ik nog altijd vrij kwaad ben op mijn leraar. We hadden vorige week zondag een recital waarvoor hij wilde dag ik speelde maar de weken daarvoor negeerde hij me compleet! Terwijl ik nog niets alles kende enzo. En ik kan het begrijpen dat je het druk hebt, maar je kan toch wel iets terugsturen op berichtjes of oppakken als je leerling belt?? 1 keer pakte hij op, zei hij dat hij direct terug zou bellen en hoorde ik niets meer van hem. Je kan dus begrijpen dat ik die zondag niet zo zag zitten. Ik had al half beslist om de sitar compleet te laten vallen maar ik bleef er maar aan denken hoe enthousiast ik erover was voor ik hier kwam en hoe graag ik sitar wou leren en dat ik dat niet mocht laten wegnemen door een idioot als Zunain. Nu gaat zo ongeveer alle communicatie met hem door mijn gastmoeder, die hem achter mijn rug belde, mij dwingend om de zaterdag voor het concert naar een 4 uur lang durende repetitie te gaan met allemaal oude mensen die enkel Hindi willen spreken en zonder pauze. Wel, in feite was dat de reden dat ik ging, omdat de vader de repetitie gaf en niet mister zunain. Maar ja ik heb mij erover gezet en ben naar de recital geweest. Het was niet vrij opwindend. Ik verwachtte dezelfde leuke sfeer als bij optredens hier. De stress, het samen wachten tot je opmoet, het plezier van spelen voor een publiek.. Hier was ik niet eens zenuwachtig! Hoewel ik alle reden had om zenuwachtig te zijn gezien de slechte voorbereiding. Ik was gewoon relaxed. Het was wel even eng toen ze voor we moesten spelen kei vaak mijn naam afriepen terwijl ik er geen idee van had wat ze allemaal aant zeggen waren! En de mensen rond mij maar fluisteren wat ik moest doen. Pff, creepy! Maar zelfs dat kon me niet zenuwachtig krijgen, meer geirriteerd omdat ze me zelfs op dat niet konden voorbereiden. Mom had het gefilmd maar er is iets fout gegaan met haar telefoon dus nu is ze alles kwijt. Ik heb wel wat foto's maar die zal ik later wel posten, eens het internet volledig werkt!!
Voorts is Mom naar een astroloog geweest die haar vertelde dat Natasha nooit zal trouwen tenzij het een 'arranged marriage' is, waar Natasha niet zo happig op is en waardoor er nu veel ruzie is in huis. Wel, in de uren dat we thuiszijn in de ochtend en voor het slapengaan toch! Het is niet dat ze niet wilt trouwen, het is gewoon dat ze zelf iemand wilt ontmoeten en niet via een internetsite en krantenadvertenties. Maar de internetsite is in feite best nog wel grappig. Misschien dat ik er ook wel een profiel op aanmaak!! :D
We hebben al een paar kandidaten over de vloer gehad maar tot nu toe nog niets speciaals.
Voorts is Gilles, de AFSstudent die in Ahmedabad studeert is hier voor een ochtend geweest en ben ik op uitstapjes geweest met weeskindjes. Voor vandaag is er niet echt een plan. Het is bijna 5 uur en ik moet nog altijd lunchen. Oeps. Maar het is ook oneerlijk. De laatste week met al de dinner-feestjes was ik altijd degene om de keuken op te ruimen. Lucy zit altijd aan de telefoon en Natasha is ofwel niet thuis ofwel draait het hele ding om haar en de keuken is altijd een gigantische puinhoop waar je na een half uur nog geen verschil in ziet!! Geen wonder dat ik dan geen zin meer heb in eten, als het altijd zoveel werk betekent! En als ik het niet doe, dan doet niemand het en worden we de volgende ochtend wakker met een kwade Mom die de hele dag loopt te briezen. En dat opruimen is zo erg nog niet, ik bedoel zij kookt dus het is maar eerlijk maar het is niet plezant om er altijd alleen voor te moeten opdraaien en er een uur aan bezig te zijn! Het zou ook tof zijn moest Mom wat minder messy zijn tijdens het koken zodat ze mij wat minder werk geeft!
Het is echt erg hoe hard ik moet nadenken om fatsoenlijk Nederlands te schrijven, en het trekt waarschijnlijk nog op niets! Toen Gilles hier was kon ik ook niets meer zeggen. Ik sprak constant Engels en mijn zinnen sloegen op niets en kei AN. Elke keer ik iets spontaans zei zonder na te denken was het Engels tot ik mij realiseerde dat het de foute taal was en dan overschakelde... zo verwarrend!
Dus, wees gewaarschuwd! Ik kan niet geloven dat ik over exacht 30 dagen terug in belgie sta. Of zijn het er 31? Ik wil er niet teveel over nadenken. Zelfs niet tellen. Dus een maand. Het is veel te snel! Ik herinner me nog altijd de eerste dag dat ik hier aankwam en hoe geshokeerd ik was. Het lijkt gisteren in plaats van 10 maanden geleden. Alles was zo vuil en vies en vol! Nu kan ik me niet meer voorstellen hoe ik thuis leefde met al die stilte?! En de koude! Minimum temperatuur op dit moment is 40 graden waardoor je consant loopt te zweten maar het is allemaal de moeite waard als je hier van het gebouw naar de straat loopt in zo'n steegje vol planten en bloemen. De geur van zomer! Pff, ik wil hier echt niet vertrekken! Naar huis komen heeft ook z'n goede kanten maar vertrekken? Het komt veel te dicht bij!

Gedaan

Ik had woensdag mijn laatste examen. Socio, weeral een complete ramp om te studeren omdat het gewoon zo saai was!! Maar ik had wel de indruk dat het examen vlot ging en ik heb in 2 uur ongeveer tien kantjes volgeschreven dus hoe slecht kan het zijn?? Reden om te vieren was het echter niet. Of toch niet echt. Het was wel leuk dat de examens gedaan waren en eindelijk terug buiten komen en leuke dingen doen maar nu is de college ook gedaan. En ik vond dat echt wel erg!! Ik dacht dat er nog een dag ging zijn waarop we onze punten moesten komen halen. Zo een soort van proclamatie maar blijkbaar niet! Hoe erg is dat?? Maar ik heb mij voorgenomen om er maandag toch nog eens langs te gaan. Kwestie van het toch niet te hard te missen en omdat ik de vice principle van de school moet stalken. Zij moet mij toch enig bewijs geven dat ik daar een jaar naar school ben geweest, niet?? En ik wil mijn punten ook wel op een officieel papier. Als ik erdoor ben tenminste!!

Het Ancient Indian Culture examen ging trouwens ook best goed. De leerkracht kwam tussendoor nog eens wuiven naar mij. Zo lief! En grappig. Je kan het je wel voorstellen. Ik had wel bijne twee koningen verwisseld. Ik bedoel, de naam van de ene was Bindusara en de andere Bimbisara en de naam van de opvolger begon voor alletwee ook met een A en ze regeerden zelfs over min of meer hetzelfde gebied. Alleen is de ene belangrijk voor zijn regering en de andere voor het voortbrengen van een zoon die de cultuur van India voor altijd veranderd heeft... Hoe poetisch! Ik vind het echt erg dat het gedaan is!! Maar heb ondertussen al wel toffe dingen gedaan. Vaak met mijn vrienden iets gaan drinken, gisteren zijn we iets gaan eten samen en achteraf nog naar de meest dubieuze bar in town geweest. Foreigners zie je daar niet zoveel! Maar het was echt superplezant! En vandaag vroeg Lucy om iets te gaan doen. Die zit nu in haar examens en wilt er eens tussenuit. Haar volgende examen is pas dinsdag dus gaan ze hier Kemps corner wat afschuimen, dan wat shoppen en 's avonds naar Confessions of a Shopaholic kijken. Moet wel leuk worden.

Oh en nog iets waar ik trots op ben!! Ik heb eigenhandig uitgevonden hoe de DVD speler werkt!! En dat was echt niet gemakkelijk. Dus nu ben ik officieel slim!! Waar een DVDspeler allemaal niet goed voor kan zijn. Maar Natasha heeft mijn DVD in een van de andere DVDspelers gestoken die nu niet meer opent en ik ben ook geen technisch wonder he, dus ik krijg dat er natuurlijk niet uit. Arme DVD! Het was Jaane tu ya jaane na, een film die in mijn college geschoten is! Daarom wou ik die zeker zodat jullie mijn college eens kunnen zien maar tja. Hij zit nu vast. Hopelijk krijgen we hem eruit voor de 8 weken om zijn. Er zijn dus nog maar 8 weken over van mijn jaar he!! Zo kort!!!

Ach ja, ik heb deze ochtend de foto's van holi op de computer gezet, mom had ze getrokken met haar telefoon dus ik hoop dat de kwaliteit wat goed is!

Groepspicture, alleen hadden die jongens achter me nog wat teveel fun en Celine (aan rechterkant dacht dat ik een pose aant maken was. Tja =P

Ooooh.

Oei, ik krijg de andere foto's niet geupload. Voor een andere keer dan!!

XX

Eugenie

Holi

Happy Holi!!
Gisteren vierden we hier het tofste festival ooit : Holi! Ik heb mij nog nooit zo goed geamuseerd. Het was zo plezant!! En het was net zoals in de films!
Holi is het kleurenfestival hier in India waarbij je met gekleurd poeder naar elkaar gooit en elkaar natmaakt met waterpistolen of zoals ze hier achter ons gebouw deden, gewoon emmers water vanop de eerste verdieping naar beneden gooien!
Eerst zijn we naar een jongensweeshuis geweest hier in de buurt. Wij hadden netjes een zakje gekocht van elke kleur die er bestond en waren bewapend met onze waterpistolen. Maar het was duidelijk dat we nog niet veel ervaring hadden. De jongen die ons meenam naar het weeshuis kwam daaraan met 20 kg gulal!! (dat is het poeder) De kindjes waren echt schattig en tegen de tijd dat het middag was zag je het verschil niet meer tussen blank en bruin, iedereen was gekleurd! Mijn haar zag ook niet meer blond Elk stukje was gekleurd en daarna natgemaakt dus da was precies al verf geworden. Maar daarna begon het feestje pas! Hier achter ons gebouw is er zo een wijk waar de bedienden wonen en andere armere mensen en daar klonk kei luide muziek. Dus wij gaan kijken en werden direct begroet door kei veel groene gulal in ons gezicht gevolgd door een emmer water en nog meer poeder! En die hadden het daar echt op mij gemund! Niet te doen. Drie eieren hebben die op mijn hoofd kapotgeslagen!! En na een tijd begon da echt te stinken en daarna emmers water en nog meer poeder. En ondertussen maar dansen en lachen. Ik had echt de tijd van mijn leven!! Wij stonden daar op onze blote voeten in de modder te dansen, helemaal doorweekt en gekleurd en vol eieren. En dan kwamen ze daar nog af met eten en Indian Sweets en wij ons maar geven op al de Bollywood hits! Ik wou dat we vandaag weer konden gaan! Het deed zoveel goed om nogeens echt gek te doen!!
Achteraf douchen was wel minder. Het duurde superlang eer al de gulal eraf kwam en ik kreeg dat helemaal niet uit mijn haar!! Dus nu ziet de linkerkant van mijn haar groen en de rechterkant paarsig rood. Ik vind het wel grappig. Over een paar weken zal dat er wel uit zijn zeker.
Pff, ik moet terug gaan studeren. Maandag heb ik Ancient Indian Culture en ik zette de pc eigenlijk enkel op om op te zoeken welke de 16 mahajanapadas zijn(probeer het maar eens uit te spreken, echt een tof woord).
Amai, ik riek die eieren nog altijd!
XX

CSK examen

Ik had vandaag mijn eerste examen van de vijf. Het voelde wel goed dat er toch al eentje achter de rug was maar het examen zelf was zo'n ramp!! Jezus!! Het eerste deel bestond uit een gedicht dat je moest ontleden en dan interpreteren en ik denk dat dat wel goed ging. Achteraf zeiden al mijn vrienden wel dat ze het supermoeilijk vonden dus misschien heb ik er me te gemakkelijk vanaf gemaakt maar ja. Het tweede deel was andere koek! Man man man! Wacht, ik zal het examenpapier gaan halen.
Oke, dus Section II
II(A) Construct an argument of about 600 words between two friends about the necessity of pre-marital AIDS testing.
OR
(B) A parent and his or her adolescent child are discussing the merits and demerits of an education and professional career abroad for the latter. Write a dialogue of about 600 words for this situation.

Ja, hier koos ik natuurlijk (B). Ik heb er mijn eigen draai wat aan gegeven door het te laten gaan over een jaar studeren in het buitenland waarbij de setting Belgie is en het kind naar India wilt. Komt het bekent voor? Wel in feite niet want mama en papa vonden het goed dat ik een jaar naar India wou maar je hoort genoeg verhalen zodat je je wel in de situatie kan plaatsen. Ik heb onderweg nog mooi wat reclame voor AFS gemaakt ook! En ik heb een dikke 600 woorden.
Ik heb wel de vraag niet letterlijk beantwoord dus ik hoop maar dat ze goedgezind is.

Dan! In de derde sectie kregen we drie keuzes, het eerste ging erover dat de directeur van je school je betrapt op het maken van een telefoontje en jij moet 'a narrative account' maken van waarom dit telefoontje je leven heeft verandert zodat hij je niet straft.
Het leek gemakkelijk genoeg maar ik kon er niets bij bedenken en 600 woorden over iets als dit?? Wat kan je meer zeggen dan sorry en het was heel belangrijk?
De tweede keuzemogelijkheid snapte ik niet. Het ging iets over in de media de dag van je leven via een wet die ik niet kende dus daar was ik niets mee. En dan de derde mogelijkheid was een picture story. Maar wat voor picture!! En ik had nog maar een half uur om 600 woorden te bedenken dus ik moest echt voortmaken. Ik ben daar beginnen schrijven en schrijven en het verhaal werd echt dommer met de minuut! Het is echt zo stom! Het ging over een koekje! Je kan je al afvragen hoe wanhopig ik was! En dan, wanneer het tijd was leunde die stomme Cheryll voor mij nog naar achter, mijn blad klemmend tussen de bank en haar maar ik moest schrijven! Dus ik trek daar aan en dat scheurt toch wel zeker?? Nu ja, niks aan te doen. Ik heb da maar gewoon afgegeven.
Maar komaan, hoe kon ik nu een verhaal schrijven over een koekje! Een koekje!! En het begon nog geeneens zo. In het begin was ik van plan om het te schrijven over een mythologisch verhaal bij de eskimo;s, waarom ben ik daar niet mee doorgegaan?? Dat was mooi geweest!! Nee, ik moest het zonodig maken over een koekje!
Ajajaj. Wel, het was wel in het Engels, en dat was het onderwerp nietwaar?

Dus nu ga ik Frans leren. Daar heb ik overmorgen examen van. En dat weekend wordt gek want ik ga nooit thuis zijn en ik heb maandag een anthropologie-examen! Op zaterdag heb ik dan eerst dat examen dus moet ik naar huis komen en weer in de mood geraken om te leren en dan komt de zoon van een vriendin van Dad langs. Hij is een buddhistische monnik die bij ons komt overnachten. Op zondag geeft hij een vrij interessante workshop die ik graag had gedaan maar in plaats daarvan moet ik naar het huis van mijn sitarleraar gaan om daar te gaan oefenen voor een recital. Je hoort het goed. Een sitarrecital. Dus moet ik helemaal met de bus naar Bandra om daar met 7 andere sitarspelers te gaan oefenen, nog geeneens op mijn eigen instrument want dat krijg je onmogelijk met de bus mee! En het is allemaal wel geweldig hoor, om hier een sitarrecital te geven maar niet als je al dubbelgeboekt was voor het weekend! En eigenlijk vind ik de vader van mijn sitarleraar maar creepy. Ik weet dat hij een legende is he maar hij is zo raar! Bizar gewoon.
Goed, dat zijn zorgen voor later!

Er is mij van de week nog iets overkomen dat ik nooit van mijn leven meer ga vergeten. Wel niet echt overkomen. Het is niks slechts. Gewoon iets dat ik zag toen ik van Kem's corner naar huis wandelde. Ik heb denk ik nog niet zoveel verteld over de buurt waarin ik woon. Als ik het laantje waarin het huis staat naar beneden wandel kan ik naar rechts gaan, waar al de etenswinkels zijn en uiteindelijk het beroemde Haiji Ali, een moskee in de zee die je alleen kan bereiken als het laagtij is. Het is een vrij mooi zicht en ik ging er in het begin vaak een sapje drinken want ze verkopen daar echt het beste sap ooit! Maar ik heb er een keer wat te lang gezeten en het zit daar echt vol mee ratten. Dus dat was niet zo gezellig.
Als je naar links ga wandel je de lange straat af van Warden Road, ook wel Breach Candy genoemd, voorbij Pilloos huis naar Kem's corner, een druk kruispunt. Langs die kant van Warden Road zijn er vooral fruitstalletjes langs de weg en er is een toffe kerel die nootjes verkoopt. Wij hebben een namaste en hoofdknik-relatie opgebouwd! Hoe spannend! Er is ook Premsons waar ik mijn shampoo en balpennen en schoolschriften enzo koop.
-Oops, Dad kwam net thuis dus heb ik hem het verhaal van het examen ook maar verteld-
En als je daar voorbij bent is er een stalletje dat popcorn verkoopt en kruiden en medicijnen. Ik snap de combinatie niet maar de popcorn ruikt altijd wel goed. En daarna heb je het postkantoor en nog wat gebouwen waarvan ik niet weet wat het zijn. En daar, langs -Nu was de driver er samen met het oudste, meest benige vrouwtje dat ik ooit gezien heb en de meid van hiernaast is. Nog iemand waarmee ik een namaste-relatie mee heb opgebouwd. Zij blijft daarna wel voortsemmelen maar dan versta ik het niet meer. Ze lijkt het nooit te merken - Dus, daar langs de kant van de weg zaten 3 straatkindjes, op een rijtje op hun hurken en het was het schattigste zicht ooit. Ik weet dat dat heel vreemd klinkt en ongelooflijk is en alles. Maar hoe ze daar zaten!!! Het is nog altijd India en het waren nog altijd meisjes dus je ziet niks he maar het was zo schattig. Dat zicht gaat mij altijd bijblijven. Ze zaten zo alledrie op vijf meter afstand van elkaar ofzo. Ik denk drie zusjes, met hun handen voor hun gezicht geslagen alsof niemand hen dan kon zien. En de middelste was door haar handen aan het piepen met zo'n big smile! Ik vond het echt zo schattig.
Aj, ik heb het helemaal niet goed beschreven en geen tijd om het op te lossen want ik moet af de pc. Maar ik ben dus geen pervert die kijkt naar mensen die naar de WC gaan, jullie kennen me beter dan dat. Ik denk dat je er moet bij geweest zijn om het te kunnen begrijpen. Want het klinkt inderdaad vreemd!
Een woord van raad is dus : wandel in India nooit maar dan ook nooit in de goot. Ook al word je er bijna omver gereden, wandel op straat want het voetpad en de goot is meestal erg vuil en het komt dus niet alleen van honden.

Maar als je dingen ziet als deze dan zijn dat zo van die heerlijke momenten waarop je gewoon voelt dat je op je plaats bent en je gelukkig bent zonder reden en alles gewoon goed is. Haat het of hou ervan. Zwart of wit. Niks ertussenin.

Nee, ik heb het echt niet goed uitgelegd :(

Examens

De examens bij jullie zijn net achter de rug en ik zit er al weer mee! Maar ja, zo erg is het nog niet. Het geeft me de kans om mijn vrienden nog eens te zien en nog enkele laatste keren de bus naar school te nemen... Ik ga dat allemaal toch wel missen! Ondertussen zijn er hier een paar dingen gebeurd waar ik jullie denk ik nog niets over verteld heb.
Usha, de gastmoeder van Celine is ziek en nu heeft Celine een ander gastgezin nodig. Ik heb gisteren met Celine afgesproken om erover te praten en ze is geschokt. Geschokt over hoe gemakkelijk deze Indiers vaarwel zeggen. Ik heb dat altijd al ongelooflijk tegenstrijdig gevonden. De ene dag zijn ze te bezorgd om je de trein te laten nemen en de volgende dag zeggen ze dat je de dag erna moet verhuizen! En bij Celine is het nu ook zo. Ze heeft 7 maanden in dit gezin gewoond en nu kreeg ze te horen van haar gastzus die in Australie woonde dus ze eigenlijk nog maar een maand kent : "Mijn moeder is ziek dus ik heb haar overgevlogen naar Chennai (daar woont de andere zus die pas getrouwd is) en je moet eens naar AFS bellen over een oplossing voor jou." En toen stond ze op straat. Ze woont voor het moment bij haar buren in Matunga en vanaf volgende week verhuist ze naar Pilloo! Ik denk dat het vooral daarom was dat ze met mij wilde praten. Om eens te polsen hoe het leven in dat gezin is. En ik denk dat ze er nu best wel naar uit kijkt. Tenslotte was het huis (op de witte muren na dan :P) en de locatie geweldig. Ik vond het er alleen nogal eenzaam. Maar daar word je tenminste niet behandeld als een meid! Ach ja, dat is een ander verhaal.
Goed, dus vanaf zondag gaat Celine bij Pilloo wonen wat mij best wel goed uitkomt. Celine werkt in de slums waar ik na mijn examens ook wil gaan werken dus ik kan gewoon met haar meegaan. En als ik het hier thuis dan niet meer uithoud is er altijd een plaats om heen te gaan!!

We zijn gisteren trouwens weer eens naar een pooja gegaan. Het was best grappig. Dad kwam thuis met de boodschap dat hij een nieuwe auto gekregen had van zijn werk dus zijn we allemaal voor een testritje gegaan. En mom wou naar de tempel dus zijn we daarheen gereden. Het was een feestdag die iets te maken had met Shiva maar wat precies wilden ze me niet vertellen. Ik denk dat ze het zelf niet wisten. Rond de tempel was het natuurlijk superdruk!! Wij kwamen daar aan en er was een wachtrij van 1 uur. En na dat uur ben je misschien wel op het domein van de tempel maar moet je nog superlang aanschuiven om melk uit te gieten over het standbeeld. Gelukkig was ik er nog :P. Ik weet niet wat er mis is met de mensen tegenwoordig maar ik heb nog nooit zoveel mensen gehad die mij vroegen waar ik vandaan kwam. En nog nooit zo'n vreemde plaatsen die zij zelf voorstellen zoals Wit-Rusland en al. Een van de mannen die daar melk stond te verkopen was ook wel geinteresseerd en gaf ons uiteindelijk een soort van VIPpassen om in de tempel binnen te raken. Daar aangekomen moesten we dus nog wel meer dan een uur aanschuiven maar het was al minder! Natasha zei dat het was omdat ik mijn haar 'nog eens' gewassen had. Ik had het gewoon niet vast gedaan omdat ik nu niet echt verwachtte naar de tempel te gaan maar ja. Wat de bewondering van een Indier allemaal niet kan doen!! In de tempel zaten trouwens ook allemaal sadu's die je zegenen en zo van die wensenarmbandjes bij je rondknopen die geel en rood zijn. En het geel gaat nogal af waardoor mijn pols nu compleet geel is. Gek zicht in feite!
Toen we terug buiten de tempel kwamen vonden we wel uit dat Dad's schoenen gepikt waren. Hij moest dus op blote voeten terug naar huis komen. Hij vond dat zelf nogal grappig en was er de hele tijd grappen over aant maken en boos dat Mom daardoor werd. Amai, niet te doen!! We hebben de hele weg naar huis niets anders gehoord dan een preek over hoe zij wel gezegd had dat we onze schoenen daar niet mochten zetten (voor zover ik mij herinnerde was het haar idee geweest) en dat ze hoopte dat hij nu een les geleerd had en dat wij allemaal naar haar moeten luisteren en meer totaal irrelevante dingen. Tegen de tijd dat we in de lift stonden thuis stonden wij daar allevier op onze tanden te bijten om maar niets terug te zeggen zodat ze misschien zou stoppen met zagen. Ik vond het een hele prestatie dat dat lukte! En nu gaan we morgenavond uiteten! Ik denk dat Dad het ook een hele prestatie vond dat we stil gebleven zijn. Het is zogezegd om te vieren dat hij een nieuwe auto heeft. Ik vermoed hele andere redenen maar goed!! Onze prinses is zich nu weer uit de naad aan het werken, zoals ze toch wel elke dag de hele dag doet door op haar bed TV te kijken. Ik snap wel dat al die onrechtvaardigheid haar moe maakt!
Hihi, tot devolgende!
XX

Oh ja, mijn eerste examen is 3/03 maar dat is FC dus dat ga ik niet meedoen. Het volgende is CSK(Engels) op 5/03, daarna Socio op 7/03 en Frans op 9/03. Achteraf heb ik netjes een week voor AIC waarna het laatste examen Anthro is op 18/03. Of was het laatste examen socio? Oeps!