Verrassend nieuws (?)

Verrassend nieuws is sarcastisch bedoeld. De datum van mijn verhuis naar Pilloo is weer verschoven. deze keer helemaal naar eind oktober. Voor mij is het niet echt een verrassing meer. In oktober zal er weer wel iets tussenkomen en voor je het weet is het eind december/januari. Maar het is zoals Arwind (gastpapa hier in Warden Road) zei, er is nog een half jaar na december.

Heb ik trouwens al verteld wanneer mijn schooljaar eindigt?? 14 MAART!! Jawel, je las het goed, maart! Geweldig he! Dan hab ik van half maart tot half mei om rond te reizen!
Van rondreizen gesproken : woensdag vertrek ik naar Charlotte! Ik kijk er echt naar uit om naar Bangalore te gaan. Hier in Mumbai is het voor het moment snikheet. Het regenseizoen is voorbij en dus is er even een hittegolf voor het weer weer meevalt. Maar in Bangalore zou het lekker fris zijn.

Ik heb niet veel tijd om te schrijven want ik ga om 4 uur naar een muziekoptreden in mijn college. Het is een optreden georganiseerd door de Indian Music Group, waar ik lid van ben dus ik mag zoveel mensen meebrengen als ik wil. Lucia en Bianca (de twee Italiaanse meisjes) gaan alletwee mee en ook Henna en Arwind (gastouders) zijn van plan mee te gaan. Maar dat moet ik eerst zien voor ik het geloof. Ik geloof nooit dat Henna stipt genoeg kan zijn om om 4 uur ergens te geraken. Ze is gewoonlijk twee uur te laat en dat maakt haar net een uurtje te vroeg voor de film die we vanavond gaan zien. Singh is Kingh is de titel. En daarna (spannend spannend) gaan we uiteten naar een Italiaans restaurant!! Jeuj, eindelijk spaghetti!! Dat is geleden van toen ik thuis vertrok , ondertussen al twee maanden terug!
Als dat restaurant nu geen spaghetti heeft ga ik echt teleurgesteld zijn. Maar pizza is ook altijd bijzonder lekker.

Ik had vandaag les van 8:50 tot 10:30 en daarna ben ik met mijn vrienden naar een exhibitie geweest ten voordele van straatkinderen hier in India. Mooie dingen die ze er hadden! Spijtig genoeg was het er ook vrij duur maar ik heb toch een kurta gekocht (indisch hemd) dat ik nu ga aandoen!!

Tot de volgende!! Tegen dan hebben Stefanie, Charlotte en papa eindelijk hun verjaardagscadeautjes en kan ik jullie foto's tonen!!
XX

Krishna's verjaardig

Hoi iedereen!

Gisteren was het Krishna's verjaardag en dat moest gevierd worden!! We zijn met het hele gezin naar de tempel gegaan. Veel indrukwekkender dan een kerk!! Er is helemaal niets melancholische en gekruisigd en sober aan zo'n tempel! De kamer waarin de lezing plaatsvond was op het eerste verdiep en rijkelijk versierd met goud. Vanvoor was er een soort van poppenkast gemaakt in de wand met standbeelden van diverse Goden. En op het podium zat een monnik(?) die een lezing gaf. We bleven niet voor de lezing maar bleven wel even zitten terwijl Natasha aan het bidden was. Indrukwekkend!! Om de hele ervaring nog te toppen was het er proper, je kreeg de lekkerste Indische lekkernij die ik tot nu toe gegeten heb en ze verkochten er boeken!! Een geweldige plaats!
Na de tempel gingen we met zijn allen naar een Noord-Indisch restaurant en gegeten dat ik heb!! Je kreeg 3 soorten dahl (saus) en twee soorten groenten en daarbij kregen we eerst enkel chappati en parata. Normaal gezien eet ik graag prata maar deze was niet echt lekker. Echt onder de indruk waren Lucia en ik dus niet. Maar het eten bleef maar komen!! De ene roti na de andere allemaal lekkerder dan de vorige! Ik kan mij niet herinneren ooit eerder zo veel gegeten te hebben hier in India! Toch niet van eten dat gaan straateten was en absoluut niet westers is. Ooh, het was echt zo lekker!! Mmmh, ik krijg nog goesting als ik eraan denk!!
Helemaal volgepropt gingen we daarna naar Marine Drive (als je ooit gehoord hebt van de Queen Neclace?? dat is marine drive, een baan langs de zee) en zijn we welgeteld twee minuten uitgestapt om te gaan wandelen. Lucia heeft examens nu dus ze moest echt gaan studeren. Ik ben daarna nog met Natasha gaan zwemmen (ik moest toch op de een of andere manier wat calorieen verbanden) maar dat had ik beter niet gedaan. Het was echt spectaculair omdat het al donker was en het was een buitenzembad dus je kon naar al de smog kijken. Maar door te gaan zwemmen werd de beginnende eelt op mijn vinger een blein die vandaag natuurlijk openging tijdens de les en nu ziet mijn vinger er niet meer uit. Pijn doet het niet echt. Tijdens het spelen een beetje maar niet veel. Het ziet er gewoon niet uit!!
Oh van niet-uitziende-vingers gesproken. Ik heb vandaag echt iets vies gezien. Ik ging in de klas niets vermoedend naast een meisje zitten dat ik wel van gezicht kende maar nog nooit mee heb gepraat. Niet echt mijn soort persoon. Maar vandaag ging ik er dus naast zitten want mensen kunnen je altijd verbazen. En verbazen deed ze me!! Wauw seg, de Lecture begon en iedereen nam braaf zijn boek en stylo en wat zag ik!? Dat meisje had 6 vingers!! Ze had een extra duim. Nu ik weet het, je mag niet staren enzo. Maar je moet het je voorstellen. Een poppemieke eerste klas dat zich een beetje rebels kleed, al haar nageltjes mooi gelakt en dan zie je daar een extra duim uitsteken, niet gelakt!! Ik kreeg er gewoonweg de kriebels van.

Zaterdag avond (nacht) ben ik trouwens naar mijn eerste bollywoodfilm gaan kijken!! Bachna ae haseeno. Goede film echt, ik viel wel bijna in slaap rond middernacht maar dan zijn we een ijsje gaan eten en na de pauze ging het veel beter om wakker te blijven. De film begon pas om 22.30 en duurde meer dan drie uur. Toch vond ik hem goed. We hebben de CD van de film in de auto en het blijft echt in je hoofd zitten.

Oh! Ik ben vergeten te vertellen wat Krishna's verjaardag juist inhoudt!! Het is een festival dat vooral in Mumbai gevierd wordt. De echte naam ben ik vergeten maar het houdt in dat men om ter hoogste menselijke piramides maakt en wie het eerste er in slaagt een kan melk/boter/yoghurt te breken wint! Deze kannen hingen verspreid over heel Mumbai en onderweg naar de tempel hebben we een paar teams zien proberen de kannen te breken. Het is echt verschrikkelijk om hen te zien vallen!! HEt ziet er zo pijnlijk uit!
De reden dat ze dit doen is omdat Krishna in zijn jonge jaren heel ondeugend was en er alles aan deed deze lekkernij te bereiken. Hoe hoog men het ook verstopte, hij wist altijd een manier te vinden om het te bereiken.


3 september verlaat ik Mumbai om naar charlotte in Bangalore te gaan, waarna we samen afreizen naar Kerala. Ik laat je nog iets weten vooraleer het zover is en wanneer ik terugkom kan ik eindelijk foto's op mijn blog zetten! Joepie!

Groetjes uit Bombay, geniet nog van die laatste paar dagen vakantie, weken voor de universiteitsgangers!
XX

Mijn nieuwe gezin

Gelukkig Parsi nieuwjaar iedereen!!
Vandaag geen school, joepie!! Ik had vandaag al graag bij mijn volgend gastgezin geweest, dat zijn parsies en ik had graag gezien hoe ze nieuwjaar vieren. Maar ja, dat zal nog drie weken moeten wachten.

Eergisterenavond ben ik verhuisd naar dit gezin en het is veel moeilijker om me hier aan te passen dan verwacht. Ik was echt verdrietig om het andere gastgezin achter te laten. Ik voelde me er zo thuis!! En sinds ik hier ben heeft Henna (mijn gastmoeder) nog niets anders gedaan dan bevelen gegeven en regels opgelegd. Gezellig? NIet echt. Maar de gastzus is wel lief. Ze is 26 en is gestopt met werken en studeren om van het leven te genieten. Ze doet dus heel de dag lang wat ze wilt. Ik neem aan dat je zo;n beslissingen kunt nemen met een rijke papa. Want dit gezin heeft duidelijk veel meer geld dan het vorige. Hun appartement is groter, iedereen heeft een kamer voor zich, ik deel de mijne met het Italiaanse meisje Lucia. We hebben zelfs onze eigen badkamer!
Ook het eten valt tot nu toe heel goed mee. De mama heeft een slechte gezondheid en kan dus niet veel doen, ook niet koken dus bestellen ze veel van buitenaf. En dat zijn meestal de goede dingen!! Materieel gezien ben ik er dus op vooruitgegaan maar gevoelsmatig niet echt.

OOOOH!! ik kreeg juist geweldig nieuws. Ik mag Charlotte gaan bezoeken in Bangalore!! Ik heb zelfs het e-mailadres van de afscontactpersoon al. Ga het snel proberen te regelen!

XX

Er is echt iets vreemds aan de hand met mijn internet. De ene moment ben ik online aan het chatten, de volgende moment ben ik nog steeds online maar antwoord er niemand meer en belt charlotte om te zeggen dat ik offline ben. Gisteren had ik ongeveer hetzelfde voor maar toen raakte ik ook niet meer op mijn blog. Vandaag -op dit moment- lukt dat nog wel maar het valt niet te voorspellen wanneer het hier ineens uitvalt.

Iedereen stelt me vragen over de gastgezinkwestie dus zal ik het daar eerst over hebben. Het plan is dat ik in dit gezin blijf tot de 18e augustus en dan verhuis naar het volgende gezin. Dat gezin is een soort van tussenoplossing tussen dit gezin en Pilloo (het zogenaamde uiteindelijke gezin waar ik weer maar een maand of twee zal blijven). Het is het gastgezin van een van de Italiaanse meisjes. De papa belde gisteren om te zeggen dat ze terug zijn van de US en ik gerust mocht afkomen.

In het begin was ik hier niet zo blij mee. Het was niet wat ik verwacht had. Ik had gedacht het hele jaar in een gezin te zullen blijven dat dan ook een beetje mijn gezin zou worden. Maar na een nachtje slapen dacht ik er helemaal anders over. Mijn huidige gezin is een Zuid-Indisch gezin. Dat betekent dat ze helemaal anders koken dan mijn volgende gezin dat uit Noord-India komt. En Pilloo tenslotte is een Parsi. Weer ander eten!! En deze keer ook een andere taal, godsdienst en klederdracht. Ik ga dus ongelooflijk veel verschillende culturen leren kennen. En dat is ook een unieke mogelijkheid!! Bovendien eten Parsi's vlees en paw! Dat is een soort van brood dat ik superlekker vind. Het zijn aanhangers van het zoroastrisme (ik ga ganeesha wel missen =) ) en ze spreken een variant van Gudhrati. Ik hoop wel dat ze net als dit gezin thuis Engels praten. Alhoewel, ik kan altijd een nieuwe taal leren.

Donderdag vertrok Anaka, mijn gastzus, naar de US en op vrijdag moest ik niet naar school omdat appa wou dat alle Belgen zich gingen aanmelden bij de Belgische Ambassade. Het bleek echt een nutteloze reis te zijn want er was niets dat de Belgische ambassade voor ons kon doen (buiten ons uit te nodigen voor koningsdag, wat het ook mag zijn) maar het was leuk de anderen nog eens te zien en bij te praten. We zijn pizza gaan eten en gaan shoppen op Colaba Causway. Het was echt superfijn en de eerste keer dat ik echt geshopt heb. Ik heb het er misschien al veel over gehad maar winkelen op straat is een overweldigende ervaring. De winkels staan erg dicht op elkaar, alle verkopers zien dat je blank bent en roepen naar je om bij hen te komen kijken en de verkopers van trommels en vreemde stempeldingen blijven je maar volgen... Voor het eerst voelde ik me veilig en relaxed genoeg om echt bij alle kraampjes te gaan kijken en bangles (armbanden) te passen. Ik heb voor het eerst afgedingt : van 200 roepies naar 150 en echt een mooie bangle gekocht.

's Avonds ben ik met Sebastien (de waalse afser) en zijn gastzus voor het eerst op cafe geweest. Het was er echt gezellig. Je kon er buiten zitten (wat we deden want ik hou niet zo van airco) en alle tafeltjes hadden een waterpijp. Ik dronk er mijn beste milkshake ooit!! Hij heette cookie monster, wat waarschijnlijk al genoeg zegt! Mmmh, zelfs in mijn huidige misselijke toestand heb ik er nog zin in. Ik ben dus weer ziek vandaag. Ik dacht dat ik er eindelijk door was maar niet dus. De enige reden dat ik nu online kwam was om charlottes adres te vragen voor wanneer ze naar Bangalore komt. Voor amma en appa is het goed dat ik haar ga bezoeken en ik kan met een van de twee meegaan. De data zijn nog een beetje onzeker. Amma zei rond de 2e september wat ik een heel goed idee vond en appa zei daarstraks dat hij 19 augustus al gaat. Hij wist zelfs niet dat amma van plan was om te gaan. Zoals je ziet is communicatie hier dus niet zo gemakkelijk. Maar ik krijg de kans om Bangalore te zien!!

Wat minder goed nieuws is dat ik voor de tweede keer gevolgd werd door een kerel. Het gebeurde vrijdag toen ik een half uur moest staan wachten op Celines gastmoeder. Zoals ik al zei zijn Indiers dus niet zo stipt en communicatief en daar stond ik dus, in Grant Road station te wachten op Usha. De man cirkelde eerst wat rond me en daar is niet echt iets mis mee hoewel hij bleef staren. Toen Usha eindelijk kwam namen we de bus en hij bleef me volgen! Hij stapte mee op de bus en wrong naar voor zodat hij naast mij stond en leunde bij elke bocht tegen mij. Maar deze keer was ik echt niet bang. Ik bedoel, je had hem moeten zijn. Hij was een kop kleiner als ik!! En volgens de vrouwen op de bus (die hem wegjoegen) was hij dronken. Mij raakt het niet echt, het was lang niet zo eng als die eerste keer!! Ik zal gewoon een betoverend effect hebben op Indiers... Weliswaar de vieze, oude, stinkende Indiers maar je kan ook niet alles willen!!

Tot de volgende!

X,
Eugenie

Sitarlessen

Joepie!! Sewes heb ik mijn eerste sitarles!! De leraar gaat naar hier komen en zal me thuis lesgeven. Ik ben wel weer alleen thuis en ik heb er geen flauw idee van hoe me te gedragen als gastvrouw in India maar soit. Ik zal hem water aanbieden ofzo. Dat lijken ze hier altijd tof te vinden!! Oh, ik wou dat het al zover was!! Dat geeft me toch iets om mijn gedachten te verzetten.
De gastgezinkwestie is namelijk nogal twijfelachtig. Volgens appa heeft Pilloo (de vrouw waar ik over twee weken naartoe zou gaan) nog altijd niet gezegd of ze het nu zal doen of niet. Bovendien heeft ze een lijstje met weken waarop ik wel bij haar terechtkan en wanneer niet. Van een gemotiveerd gastgezin gesproken!!

Gisteren heb ik trouwens echt lekker gegeten!! Amma maakte pasta voor de lunch en het was een Ugly Betty-marathon dus hebben we met het hele gezin daarnaar zitten kijken terwijl we overheerlijke pasta aten. En 's avonds was het Anakas afscheidsfeestje, ze vertrekt donderdag, en hebben we paw... ik kan het niet onthouden maar het is supersupersuperlekker!! met naan gegeten. De naan is al lang op maar er is nog van de saus die bij de paw hoorde. Paw is een soort van brood, een beetje sandwichachtig, erg lekker.
Het is dus duidelijk dat ik straateten zeer lekker vind en normaal eten niet lekker vind.
Maar voor vandaag is er nog genoeg dus is het eten ook vandaag lekker! Joepie! Voor het eerst had ik zowel lichamelijk als psychisch genoeg gegeten sinds mijn vertrek uit Belgie.
Ik wou dat er hier thuis nog wat fruit was toch, het zou smaken in dit hete weer!! Het is ongelooflijk hoe snel het weer hier omslaagt! Vanmorgen regende het zo hard dat ik ervan wakker werd en tegen de tijd dat ik de deur uit ging scheen de zon en was het ondraaglijk heet. Maar ik begin eraan te wennen. Aan wandelen in volle zon zal ik nooit wennen, daaraan zijn zelfs de indiers niet gewend. Maar ik kan al slapen met een laken over me heen, dat moet toch voor iets gelden!!

Ik ben er eens vandoor. Tot devolgende!!
X