Hier ben ik weer !! Weer niet voor lang vrees ik. Die stomme cyberlab-uitbaters wilden gaan lunchen en zeiden dat het maar een half uur zou duren. Uiteindelijk duurde het een uur ! Zat ik daar helemaal alleen, hunkerend voor een van de lekkernijen die ze hier verkopen maar zonder geld om het te kopen. Dat is echt zo idioot!! IK heb euros genoeg om heel de cafetaria leeg te kopen maar de politie heeft mijn paspoort nog altijd en zonder paspoort kan ik geen euros wisselen in roepies en dus ben ik blut.
Je gelooft trouwens nooit wat me overkomen is!! Wanneer ik eraan denk krijg ik nog altijd de bibber! Ik was zooo bang!
Op zaterdag regende het nogal hard dus ik besloot niet naar school te komen, ik had toch maar een uurtje les. Tegen vier uur was er echter een optreden van klassieke indische muziek gemengd met westerse invloeden en ik had al zo lang thuisgezeten dat ik besloot het er maar op te wagen. Het regende ook niet meer dus alles leek goed. Ik had zelfs een zitplaatsje op de trein! (ja, dat is erg bijzonder) Tijdens de treinrit luisterde ik naar mijn mp3 en ik was best goedgezind toen ik in Marine Lines af de trein stapte. Ik had nog tijd genoeg en geen zin geld te verspelen aan een taxi en dus besloot ik naar school te wandelen, wat ik al wel vaker gedaan had. Om in de school te raken moet je echter een enorm druk kruispunt over en er is een subway voor de voetgangers. Daarin merkte ik ineens op dat een man mij volgde. Hij begon tegen mij te spreken in Hindi of Marathi, ik zou het niet weten en ik zei heel beleefd : "I'm sorry I don't understand" en liep verder. Wat moest ik anders? Maar die creep bleef me dus volgen en tegen mij babbelen en het ging zelfs zover dat hij mijn hand pakte! Ik werd er behoorlijk pist van en rukte mijn hand los en zei weer dat ik hem niet verstond. ONdertussen waren we de subway uit en moest ik nog maar een klein stukje doen tot aan de school. Jezus ik was bang!! De vieze (rond de 40, dik, bruine tanden, stinkend) man bleef mijn hand pakken en probeerde constant dichter tegen me te lopen. Hoe snel ik ook ging, hij bleef me volgen!! Vies Vies VIes !!!! Gelukkig is de school privedomein en mocht hij niet binnen. Er staan politieagenten bij de ingang.
Pfff ik bibber nog als ik eraan denk!
En ik moet weer weg, geen tijd om alles fatsoenlijk te vertellen!! INternet is een schaars goed!
TOt de volgende !!
X
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hey Eugenie!
Amai, wat een verhaal! :o
Van AFS Japan heb ik een bundel "Safety tips" gekregen en daar staat iets in over wat je moest doen als iemand je (seksueel)lastig valt bv. in overvolle treinen. Er staat dat je dan een Japans woordje moet roepen wat zoiets betekent als "pedofiel" en dat die persoon dan wel zal afdruipen van gêne...
Misschien moet je dat eens proberen als zoiets ooit nog gebeurt ...
xx Kristien
Hey Eugenie!!
Amai, heb net al je verhalen gelezen, wat een gedoe en chaos lijkt het me daar! Maar wat een ervaring natuurlijk ;) Ik heb de indruk dat je je er wel amuseert, maar dat het aanpassen moeilijk is, maar ach, dat zal bij ons allen wel zo zijn in het begin hé ;)Ik vertrek pas 2 sep naar Peru, en heb nog altijd geen gastgezin, echt om gek van te worden!Dus zit ik hier ondertussen maar wat te nagelbijten hé :)
Allé, ik ga zeker je avonturen in India blijven volgen hoor! Amuseer je daar nog!
xx Evelien xx
Een reactie posten