oke, eerst en vooral : het toetsenbord is hier anders dus typen kost heel veel moeite en er zullen veel fouten in staan!
Er is de afgelopen dagen al zoveel gebeurd dat ik gewoon niet weet waar te beginnen! Pffff
Vandaag is mijn eerste dag in mijn gastgezin en mijn eerste dag in Mumbai. De voorbije dagen zat ik in het AFS-orientatiekamp in New Delhi.
Ik zal beginnen in het begin, en dat is bij mijn aankomst hier in India. We moesten superlang vliegen en uiteindelijk kwamen we midden in de nacht aan in Delhi. Local time was ongeveer 7 uur smorgens. Alles ging goed, ik raakte door de douane en de paspoortcontrole zonder problemen en ook mijn bagage is niet verloren gegaan. Ik wisselde wat euros o; in roepies en daar gingen we! Mijn eerste ervaringen met het indische verkeer. Wel, strepen op de baan betekenen niets!! Je moet gewoon luid tuteren en in het midden rijden. We reden ongeveer 15 minuten in een snikhete auto en paseerde allemaal enge militaire indiers. Het orientatiekamp vond dan ook plaats op militair domein...
We checkten in in het hotel en moesten direct weer naar beneden om te gaan ontbijten. Er waren allerlei vreemde dingen waar ik een beetje van at en gelukkig ook toast, mijn grote steun en toeverlaat. Voorts sliepen we de rest van de dag terwijl meer en meer afsstudenten kwamen binnengedruppelt. We aten nog een paar keer (altijd rijst) en gingen weer slapen. De volgende ochtend was iedereen er en begon de orientatie. saai!! echt niet leuk! Altijd luisteren naar speeches en regeltjes die zo ontmoedigend waren dat vele al direct terug naar huis wilden. Vooral de Duitsers misten hun vriendjes en weigerden ook maar een woord Engels te praten met de rest van ons. Hoewel dat enkel van de meisjes gezegd kan worden. Ik maakte kennis met een emmerdouche : je vult een emmer met water en kapt die over je heen en je bent gewassen.
We kregen elke dag als dessert een soort van ijs en vanaf de derde dag begon ik sommige dingen echt lekker te vinden! Ik had nooit echt honger en voelde me niet ziek.
Mijn gastvader was een van de vrijwilligers daar en dus leerde ik hem al vrij snel kennen. Hij is klein, kleiner als ik maar heel open en grappig. Hij praat wel heel snel in dat taaltje dat Indiers Engels noemen waardoor ik hem moeilijk kon verstaan.
Shit, ik zit in een internetlokaal op mijn toekomstige school en ze gaan sluiten!! Nog heel snel ; gezin aardig, huis klein en vuil, eten was veel lekkerder op kamp en geen wc-papier.
Ik schrijf vanavond meer en dan lees ik mijn mailtjes die ik hier niet kan openen!
Exotische groetjes vanuit India!!!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten