Eerste week.

Mijn eerste week in het nieuwe gezin. Ik moet toegeven dat het er een vol ups en downs was. Soms voelde ik me goed, vaker voelde ik me niet zo goed en ik was bijna altijd alleen. Zelfs het eten was niet alles wat ik er van verwacht had!! Iedereen zit zich hier maar op te winden over Parsi-food dat zo goed is maar veel heb ik er niet van gemerkt. Gisteren was het zelfs bijzonder slecht. Bah! En de dag ervoor kreeg ik rauwe gedroogde vis te eten. Nu, dat was nog niet zo slecht maar een heel harde smaak en superpikkant (hoewel het voor mij best wel meeviel maar dat was een excuus om er niet veel van te eten). Ik ken de twee bedienden, Umesh en Manisha, al beter dan mijn gastouders en ik vind ze precies ook toffer! En dat terwijl zij geen Engels spreken en ik enkel om eten kan vragen. Zij zijn tenminste thuis en vriendelijk. Umesh heeft wel schrik van mij denk ik maar Manesha niet. Deze week ben ik vaak met Natasha en Lucy weggeweest en de rest van de tijd zat ik thuis te lezen, tv te kijken of sitar te spelen.
Er waren natuurlijk kleine dingen die ik gedaan heb waar ik trots op was zoals mijn eerste taxi terug naar huis genomen waarbij ik in Hindi de weg gewezen heb!! En een goochelpartijtje tussen links en recht waarbij ik een boekenwinkel gevonden heb. Maar het neemt niet weg dat ik hier praktisch alleen woon en ik mijn ouders 1 of 2 uurtjes per dag zie. Soli komt thuis om 7 uur of 7.30 en gaat slapen om 9 uur en Pilloo komt thuis rond 8 uur en gaat nu al wat later slapen, 10 uur ofzo. Ik heb mij voorgenomen dat ik niet ga doen alsof alles oke is wanneer het niet oke is. Het is beter dat ze weten hoe ik mij voel zodat ze niet al te verbaasd zijn wanneer ik hen vertel dat ik liever terug naar het andere gezin ga of zodat ze moeite doen om de situatie te verbeteren en ik hier blijf (hoewel dat onwaarschijnlijk is).
Het is een rottige situatie waar ik echt niet gelukkiger van word. Hoewel het leuk is om weg te gaan met Lucy en Natasha en Henna me eten blijft sturen!!

Morgen en overmorgen is het orientatie. Het is leuk om hier even weg te zijn maar ik voel me ziek vandaag dus hard kijk ik er niet naar uit. Het geeft me de mogelijkheid eindelijk te zeggen wat er op mijn hart ligt! Dat dit een schandalige situatie is! En ik spelde zojuist hart met een d. Man, man, man! Ik kan maar beter een pijnstiller gaan pakken en weggaan van de computer. Maar ja, voor die ene dag dat ik toegang heb tot het internet! Trouwens, vanavond maakt Lucy lasagna!! Dus ik ga vanavond daar al slapen zodat we morgenvroeg samen kunnen vertrekken. Zwak excuus maar ja, alles om hier weg te geraken!! Lelijk maar oh zo waar! Tja, nog maximum 33 dagen en dan zit ik terug bij het vorige gezin omdat de zoon er is.

Goed, ik ga stoppen zo zwartgallig te denken en een pijnstiller nemen!!
XX