Traumatisatie

Ik ben al twee dagen het huis zowat uitgevlucht. Het was hier echt niet vol te houden. Wel, gisteren was ik het niet die vluchtte maar Natasha en vandaag waren Lucy en Natasha lief genoeg om te vluchten speciaal voor mij. De dingen werden echt vreemd na mijn post!! Henna en Natasha hadden zoals altijd ruzie (spijtig maar waar) en plots werd Henna ook boos op mij omdat ik 'waarom' had gevraagd bij iets dat ze wilde wat ik deed. Nu, ik kan eraan werken om mijn mening niet meer of toch minder te uiten (in woorden :D gezichtsexpressie, tja) Maar niet meer vragen waarom? Ik ben een uitwisselingsstudent, hier in India om te cultuur te leren kennen en begrijpen. NATUURLIJK VRAAG IK WAAROM!!! Maar Natasha was er duidelijk niet goed van dus vertrokken we, gingen Fashion zien, een goede Hindi-film, heb 1 van Natashas vrienden ontmoet (homo die vroeg of hij mijn lipgloss mocht lenen) hebben een tijdlang aan de zee gezeten en veel rondgewandeld en zijn zo tegen 23.00 terug naar huis gegaan.
Vannochtend! Man man man. Ik kwam mijn kamer uit om te ontbijten, maakte wat toast en plots kwam Henna eraan en ze zei :"Ik had je gevraagd te beslissen of je hier zou blijven of niet maar dat heb je niet gedaan dus ik heb beslist dat je hier gaat blijven." Dus ik zeg zo iets van ja, ik zou hier graag blijven maar ik ben nu al gewend geraakt aan het idee dat ik zal gaan en over drie weken sta ik hier al terug enzovoort, begint ze te wenen!
Op mijn nuchtere maag! 's Ochtends! TWEE WEKEN TE LAAT!! Het wenen ging nog zo'n 15 minuten verder waarbij mijn toast koud werd en ze er vanalles bij ging halen zoals dat ze zich eenzaam voelt als wij de deur dicht doen (zet de tv dan wat minder luid) en dat we geen meid hebben en we veel moeten helpen in het huis (alsof me dat echt stoort!). Het kwam er op neer dat ik geen keuze had en ik moest blijven en ik mocht niet gaan en ze begon van alle lelijke dingen over Pilloo te zeggen.

Achteraf heb ik netjes mijn toast opgegeten (het had wel karton kunnen zijn) en had ik ongelooflijk veel nood aan mijn gitaar en ik mocht van Lucy geen sitar spelen want daar zou ik verdrietig van worden (hoe goed ze me wel niet kent) dus droeg ik Natasha en Lucy op me gelukkig te maken, wat inhield dat we zo snel we konden de deur uitgingen en weer een film gingen zien. Daarna gingen we eten en hebben we de trein genomen naar Lower Parel (Lucy had een workshop daar) en hebben we daar rondgedwaald en uiteindelijk (ik wou nog steeds echt niet naar huis) zijn we een lekker aardbeiensapje gaan drinken waarbij Natasha erop stond dat we ook pizza kochten waar enkel kaas op lag omdat we ons dan beter voelden (de straatkindjes hadden een goede maaltijd) en zijn we naar huis gewandeld.
Henna was bijzonder vriendelijk en ze zei dat ze vond dat het een goede ervaring was omdat het een parsi-familie is en ze wel begrijpt dat ik het moet proberen. Ze kon het wel niet laten om Pilloo nog enkele steken te geven maar dat kan later best nog wel schattig gevonden worden. Nu was het totaal misplaatst. Het is al eng genoeg om daar naartoe te gaan zonder dat Henna hen nog wat zit af te kraken! Maar het is leuk dat ze toch om me geeft en dat heb ik haar ook verteld.

Ik denk niet dat ik al ooit zo'n moeilijke beslissing heb moeten maken.

Maar goed, we gaan vanavond uiteten en naar een film (nog maar eens, een Hindi komedie deze keer) Oh shit! Ik ben de foto's aant proberen op de pc te zetten zodat ik toch nog wat leuke dingen kan tonen en nu is er geen plaats meer! Oeioeioei!
Jullie hebben dus nog foto's tegoed!
XX