Goa

Hi folks!! Sorry voor de verwaarlozing van de voorbije dagen. Ik heb er absoluut geen excuus voor sinds ik na Goa niet echt meer iets gedaan heb. Alleen nagedacht, moeilijke beslissingen gemaakt en geslapen.

Goa was geweldig. Het is er zo mooi! Dat zal ik jullie wel laten zien eens de foto's op de pc staan. Het leek wel een paradijs! Strand (wel niet wit maar kom), blauwe zee, palmbomen, bijzonder vriendelijke obers die je op het strand al je drankjes en snacks komen brengen. Wat wil een mens nog meer? Ik zie er mooi bruin van en moet zeker bruiner zien dan enkele Indiers! Misschien dan die uit het noorden. Die zien even wit als Tinne! En Tinne, hier is dat een teken van mooiheid! Iedereen wil zo wit zien als het maar kan zijn. Maar daar paste ik toch maar voor. Ik hou van mijn kleurtje!
We zijn vaak gaan zwemmen, hebben ons op de tweede dag een luchtmatras aangeschaft voor extra fun, hebben veel te veel gegeten en zijn gaan watersporten! Ik, Eugenie, de meest niet-sportieve persoon ooit vond het nog echt plezant ook! We zijn gaan parazeilen (is dat een nederlands woord? Ik zou het niet weten want ik had er nog nooit eerder van gehoord!) Ze voeren je met een speedboot naar een iets grotere boot die dieper in de zee ligt en daar krijg je een harnas, ze maken je vast aan een parachute en als de boot vertrekt vlieg je de lucht in! Zo plezant! Het uitzicht was ongelooflijk mooi, een en al zee en na een tijdje maken ze het koord van de parachute korter en korter en laten ze je in het water zakken waarna je weer mooi land op het dek. Bij de watersporten hoorde ook dolfijnen kijken (meest geweldige sport ooit :D) en op zo'n banaan door het water getrokken worden. Naar de banaan keek ik het meeste uit en dat was uiteindelijk het minste plezant. Er waren bijna geen golven dus het enige opwindende was de snelheid en de bochten en de eerste keer stopte de boot voor ze je omkantelen dus was het weinig opwindend, de tweede keer kantelden we op in volle snelheid en botste Natasha tegen mijn rug, hij doet er nog pijn van. Ook mijn nek was twee dagen stijf van de botsing met het water. Geen groot succes dus.
Op maandagochtend moesten we om 4 uur opstaan om naar de luchthaven te vertrekken. Pijnlijk! Er was nog 1 blikje bier over van de vorige avond en dus bestond mijn ontbijt uit een blikje bier om half 5 's ochtends. Het was zo slecht nog niet!

Het eten in Goa wordt beschreven als het beste eten van India maar in feite was het 'gewoon' eten, zoals je hier aan de kust ook zou krijgen. Veel vis en tijgergarnalen (toch niet mijn ding) en calamari en mosselen (toen ik ze bestelde vroegen ze of ik ze gefrituurd wilde of gegrild ??? Ik koos gegrild maar het smaakte totaal niet naar mosselen!) En! Het vreemdste dat ik tot nu toe gegeten heb! Haai. Het smaakte eigenlijk wel naar gewone vis maar het was tenminste niet gefritureerd en vettig. En, altijd positief! Er waren geen graten!

De vakantie werd wel een beetje overschaduwd door het feit dat ik moet verhuizen naar het volgende gezin. Zaterdag moet ik gaan. Ik werkte er de hele vakantie aan om te aanvaarden dat ik zou vertrekken en mezelf een beetje moed in te spreken. Ik begon het uiteindelijk te bezien als nog een avontuur en dat is tenslotte waarom ik hier ben dus waarom niet. Het was wel moeilijk om hier thuis te komen en het niet meer als een thuis te kunnen beschouwen en inpakken wordt hels maar ik aanvaardde het en was ervan overtuigd dat het wel zou lukken. En net toen, toen ik er eens mee was dat ik zou verhuizen zei Henna doodleuk dat ik ook wel mocht blijven. Haar exacte woorden waren : "If you don't like me you can go but otherwise you can stay." Hoe antwoord je op zoiets?? Ik wachtte er al weken op om te horen dat ik mocht blijven en dan, net als ik beslist had te vertrekken zegt ze dat ik mag blijven!! En nog niet gewoon dat ik mag blijven, maar dat als ik vertrek het ook betekent dat ik haar geen leuke mama vind. Pfff. Hoe noemen ze dat? Emotionele chantage?? Ik weet dat het beter is voor Lucy en voor mezelf als ik ga. Ik weet ook dat het supermoeilijk gaat zijn om te verhuizen (houd je al maar klaar voor pessimistische e-mailtjes!) maar ik kan hier niet blijven. Ik kan niet blijven in een gezin dat in de eerste plaats Lucy's gezin is, niet als er nog een ander gezin is waar ik terecht kan.
Ik maak waarschijnlijk geen enkele steek. Ach ja, ik ga vandaag een USB kopen (hopelijk) en eens ik die heb ga ik iedereen ervan overtuigen mij de camera's en kabeltjes te geven zodat ik ze op de computer kan zetten en ze jullie kan laten zien! Probeer niet te kwijlen :P

Groetjes!
Eugenie